Almanya’da sokakları dolaşırken beklenmedik bir manzara ile karşılaşabilirsiniz. Kullanılmayan, hiçbir otobüsün uğramadığı otobüs duraklarının ardındaki hikâye nedir?
Bazı sırlar ancak yakından bakıldığında fark edilir. Almanya’nın sahte otobüs durakları da tam olarak böyle bir gizemi barındırıyor.
İlk bakışta herhangi bir otobüs durağından farksız görünen bu yapılar, aslında birer ilüzyondan ibaret. Peki ama bu duraklar kime hizmet ediyor ve gerçekte ne işe yarıyor?
Hızlı bir test yapalım: Bunlardan hangisi gerçek otobüs durağı, hangisi sahte?
Özellikle Almanca biliyorsanız muhtemelen hemen fark etmişsinizdir. Tabelada yazan iki otobüs hattı, zaman çizelgesi, rahatsız koltuklar ve devasa reklamdan kolayca anlayabileceğiniz gibi A seçeneği gerçek otobüs durağı.
Sahte otobüs durağı 2008 yılında ilk kez inşa edildiğinde, bölge sakinleri gerçekten de kandı ve durakta bekledi. Ne yazık ki bir otobüs asla gelmeyeceği için boşuna beklediler.
Durakla ilgili tek gerçek şey, tabelası.
Peki ama neden? Cevap, otobüs durağının hemen arkasındaki binada yatıyor: Benrath Huzurevi. Huzurevi, demans ve alzaymırdan muzdarip birçok yaşlı insana ev sahipliği yapıyor.
Demans, inanılmaz derecede karmaşık bir hastalık ancak sahte otobüs durağı ile ilgili en yaygın belirtiler şunlar: Demans hastaları genellikle yönlerini şaşırır, huzursuz olur ve zihinsel olarak geçmişte yaşarlar.
Bu da birçoğunun aniden eski işlerine, eski evlerine ya da uzun zaman önce vefat etmiş ebeveynlerine geri dönmek istemelerine neden oluyor.
Sahte otobüs durağı, yaşlı insanların eski hayatlarına geri dönmeye çalıştıklarında dolaşıp gitmelerini tam anlamıyla durduruyor.
Yaşlılar merkezinden çıkıyorlar, otobüs durağını görüyorlar, oturuyorlar ve asla gelmeyecek bir otobüsü bekliyorlar. Otobüs durağı olmasaydı hastalar yürümeye devam edebilir ve kaybolabilirdi.
Ancak bu otobüs durakları sadece pasif güvenlik ağı olarak kullanılmıyor. Hastalar geçmiş yaşamlarına geri dönmeyi kafalarına koyduklarında aniden inanılmaz derecede sinirli ve hatta saldırgan olabiliyor.
Bu yüzden hemşireler genellikle hastalara merkezin dışında eşlik ediyor ve onları sahte otobüs durağına oturtuyor. Bu şekilde yaşlılar, sanki gerçekten gidiyormuş gibi hissediyor.
Tüm bu süre boyunca temiz havada sakinleşiyor ve otobüs durağına neden geldiklerini unutuyorlar. Günün sonunda sakin bir şekilde yaşlılar merkezine geri dönüyorlar…
