Diş bakımı hepimiz için bir öncelik. Beyazlatmak için karbonattan zerdeçala kadar bin tane doğal yol denemişler de var aramızda kabul edelim. Peki bu güzel, beyaz dişlere sahip olmak, tarihin bir döneminde güzellik algısına asla uymuyordu desek?
Tarih boyunca güzellik idealleri, değişen zamanlarla sürekli evrim geçirdi. Her dönemin kendine özgü normları ve standartları vardı.
İşte bunlardan biri de yüzyıllar önce çeşitli ülkelerde var olan siyah diş modasıydı!
Bir dönem Japonya, Pasifik Adaları, Güney Amerika, Uzakdoğu Asya ve İngiltere’de siyah diş modası hakimdi.
Şu an ne kadar beyaz dişlere sahip olursak o kadar bakımlı gözüküyoruz. Fakat 16. Yüzyılda dünyanın farklı bölgelerinde bir siyah diş modası vardı. Tıpkı bizim beyaz dişlere olan bakış açımız gibi, siyah dişlere sahip olmanın bir avantaj olduğu savunuluyordu.
Bu, aslında bir güzellik kalıbıydı. Özellikle Japonya’da ortaya çıktığı bilinen bu gelenek, genellikle kadınların uyguladığı bir şeydi. Bunu yapmalarındaki tek sebep ise gülüşlerini daha çekici ve güzel kılmak.
Evlenmek isteyen bekar kızlar, dişlerini siyaha boyardı.
Gariptir ki dişler ne kadar görünmezse, gülüşün o kadar cazibeli olduğuna inanılıyordu. Ohaguro adı verilen bu teknik, aslında bir aristokrat geleneğiydi. O yüzden, tarih kitaplarını karıştırdığınızda toplumda bu manzarayla karşılaşmak pek de olası değil.
Japonya’da beyaz yüz de güzellik kalıbıydı. Kadınların yaptığı pirinç unlu beyaz makyaj, dişlerin gerçekte olduğundan daha sarı görünmesine neden olabiliyordu. Bu sorunu aşmak için ise kadınlar, dişlerini siyaha boyuyorlardı.
Bu boya, sadece evlilik çağına erişildiğini göstermiyordu.
Cinselliğe hazır olan genç kızlar için de bir nevi işaretti. Üstelik evli, bekâr, fahişe ve geyşa kadınlar da dişlerini siyaha boyuyordu.
Yalnızca estetik için değil, diş eti hastalıklarına da iyi geldiği söylenen demir ve sirke karışımından olan bu boya, seneler boyunca kullanıldı. Faydalı olarak bilinen bu karışımın yararından çok zararı var, orası tartışılır.
Daha sonra bu uygulama, 1870 yılında Japonya’da yasaklandı.
Artık yeni moda, beyaz dişlerdi. İmparatoriçe’nin göz kamaştıran beyaz dişlerle halkın önüne çıkması, yeni güzellik normunu da tescillemiş oldu.
Peki İngiltere’de durum nasıldı?
Şekerin o dönem statü göstergesi olarak kullanılması, siyah dişleri moda yaptı.
Şeker İngiltere’de, yalnızca sarayda tüketilen lüksün sembolü hâline gelmişti. Bu gösterişli tüketim ise Japonya’daki modayı İngiltere’de de doğurdu, ancak çok ayrı bir sebeple: Ulaşılamayan şeker.
Yine toplumun üst sınıfında şekerden dolayı çürümüş siyah dişler, arzu edilen bir modaya evrildi. Dişlerin çürük olması, kişinin statüsünü ve zenginliğini gösteren bir işaret oluverdi. Sonra zamanla bu kalıp da yıkıldı.
Gördüğünüz gibi, tarihin her döneminde güzellik kalıpları şaşırtıcı bir dönüşüm yaşamış. Şimdi ise bembeyaz dişler güzellikten ziyade bakımlı olmanın bir işareti. Bakalım ilerleyen yüzyıllar bize neler gösterir!
