Geleneksel oje ile karşılaştırıldığında, jel varyantları hasara ve bulaşmaya karşı daha güçlü ve siz ojeyi tırnaklarınızdan çıkarana kadar parlaklıklarını koruyorlar. Hepsinden uygunu de şayet sabırsız biriyseniz jel manikürün kuruması için bir saat yahut daha fazla beklemenize gerek yok. Bu yararların tümü, ojenin kürlenme formundan geliyor. Ojenin doğal olarak kurumasını beklemek yerine, ellerinizi jelin içindeki kimyasalları harekete geçirerek sertleşmesine neden olan UV ışığının altına koyuyorsunuz.
UV ışığının tehlikeleri (özellikle bronzlaşma ortamlarında) âlâ bilinmesine karşın, daha evvel bilim adamları, ojeleri süratli kurutmak için kullanılan ultraviyole ışıkların insan derisini nasıl etkileyebileceğini incelememişti. Bronzlaşma yatakları hakkında bildiklerimizin burada da geçerli olduğunu düşünebilirsiniz, lakin manikür salonlarının kullandığı aygıtlar farklı bir ultraviyole ışık spektrumu yayıyor. California San Diego Üniversitesi’nden bir küme araştırmacı, ender görülen bir cilt kanseri çeşidi teşhisi konan bir hoşluk müsabakası yarışmacısı hakkında bir makale okuduktan sonra aygıtları incelemeye karar verdi.
UV ışığı kullananlar dikkat! Direkt DNA hasarına yol açıyor!
Araştırmacılar, insan ve fare hücrelerinin farklı kombinasyonlarını kullanarak, bir ultraviyole oje kurutucu ile 20 dakikalık tek bir seansın, bir petri kabındaki hücrelerin %30’a kadar ölmesine yol açtığını buldular. Arka arda 20 dakikalık üç seans, maruz kalan hücrelerin %65 ila 70’inin öldüğünü gösterdi. Araştırmacılar, kalan hücreler ortasında cilt kanseri hastalarında görülen mutasyonlara ek olarak mitokondriyal ve DNA hasarına dair ispatlar gördüler.
Araştırmacılar Salı günü Nature Communications mecmuasında yayınlanan bir çalışmada “Deneysel sonuçlarımız, UV-oje kurutucuların yaydığı radyasyonun el kanserlerine neden olabileceğini ve erken başlangıçlı cilt kanseri riskini artırabileceğini güçlü bir formda gösteriyor.” dedi. Lakin UV kurutma aygıtlarının kullanımının cilt kanseri riskinde artışa yol açtığını kesin olarak söylemeden evvel daha uzun bir epidemiyolojik çalışmaya gereksinim olduğu konusunda uyarıyorlar.
