Her canlının yavrusu beslenebilmek, büyüyebilmek ve uçabilmek için desteğe ihtiyaç duyar. Bu desteği ise genellikle kuşların ebeveynleri sağlar. Ancak söz konusu martı yavruları olduğunda işler biraz değişir.
Martı yavruları henüz çok küçükken ebeveynlerinin yanı sıra insanlardan da destek alır. Hatta İzlanda halkı, bu yavruları kayalıklardan aşağı atar.
Peki onlar bunu neden yapar?
Yavru martıları kayalıklardan aşağı atmak, İzlanda’da âdeta bir gelenek hâline gelmiştir.
Bu gelenek genellikle İzlanda’nın güney kıyıları yakınındaki Westman Adaları’nda gerçekleşir. Bir bebek martı yavrusunun yuvadan uçma zamanı geldiğinde, hayatının ilk birkaç yılını geçireceği denize doğru yola çıkar.
Aslında bu macera, kuşların hangi yöne gidecekleri konusunda bir gösterge niteliğindeki Ay ışığını görebildikleri ilk gece başlar. Ancak elektrikli aydınlatmalar, kuşların işlerini karıştırır.
Yavru martılar bazı zamanlar, iç kesimlerdeki şehir ışıklarının cazibesine kapılır ve onları, Ay ışığı zannederler. Bu karışıklık da yavruların, şehrin sokaklarına inmesine sebep olur ve bu durum yanlış ve yorucu bir rota değişikliğini beraberinde getirir.
Neyse ki İzlanda halkı, tüm bunlara vakıftır ve martı yavrularına yardım etmek için kolları sıvar.
Ayrıca rotasını şaşıran ve gideceği yere ulaşmak isteyen martı yavrularına İzlanda halkının yanında kurtarma ekipleri de yardım eder. Ekipler, bir gecede yaklaşık 10 martı yavrusuna el uzatır ve onların yanlış bir rota belirlemelerinin önüne geçer.
Bir yavruyu kayalıktan aşağı atmak, ilk başta oldukça mantıksız ve acımasız gelebilir. Ancak yavruların en başta uçmayı öğrenmeleri ve ardından doğru rotada ilerleyebilmeleri için bu oldukça gerekli bir davranıştır.
Yavru martılar bir kez olsun kayalıklardan aşağı doğru atıldıklarında hem uçmayı öğrenirler hem de rotalarını kavrarlar. Ayrıca yavru martılar bundan bir gün öncesi toplanır ve bir kutuda tutulur. Ertesi gün toplu olarak kayalıklardan aşağı atılır.
